تمرکز عمده روی جنبههای منفی زندگی (مرگ، فقدان، آلودگی و …) ویژگی محوری طرحوارهی منفی و بدبینی است. این بیماران عمدتاً نیمهی خالی لیوان را میبینند یا بهتر است بیان کنیم که عمدتاً از نظر آنها لیوان کاملا خالی است. بیمارانی که طرحواره را دارند به شدت از اشتباه کردن میترسند و تصماتی میگیرند که عموماً پیامدهایی ناگواری دارند. از ویژگیهای دیگر این بیمارن داشتن نگرانی مزمن، گوش به زنگی بالا، غر زدن یا بلاتکلیفی است. آنها معتقدند که اوضاع هیچ وقت به خوبی به پیش نخواهد رفت. یکی از ریشه های شکل گیری این طرحواره الگوبردای و درون سازی با والدین منی گرا و بدین است.