آرکتایپ یا کهن الگوی حامی (CAREGIVER)

زمانی که کهن الگوی حامی در وجود ما فعال می شود، یعنی این باور در ما وجود دارد که یاری کردن دیگران در شرایط سخت، وظیفه و مسئولیت ما می باشد.

حامی ها اصولا انسان دوست و مهربان هستند و از کمک به دیگران لذت می برند ولی همیشه نسبت به خودشان این گونه نیستند. از آنجا که نزدیکی و علاقه زیادی به فرزندان و آشنایان خود احساس می کنند، احتمال دارد بصورت ناخودآگاه این اشخاص را به خود، وابسته و متکی نگاه دارند. حامی تکامل یافته (مثبت)، با محبت و صفای خود دنیا را پر انگیزه و شاد می کند. در مقابل حامی تکامل نیافته (منفی) دچار نوعی وابستگی دوگانه و افراطی شده و کمک به دیگران را بهانه ای برای فرار و انکار مشکلات فردی خود قرار می دهد. حامی در درون شما همواره فرصت انسان بودن و شرافتمندی راستین را بوجود می آورد.

شاید والدین، بهترین مثال برای کهن الگوی حامی باشند. آنها خلاق، پرمهر و سرشار از توجه به رشد و پرورش کودک بوده و حاضرند بمیرند تا کودک زنده بماند.

در نوزادی، حامی به تمام امور رسیدگی می کند. ولی بتدریج که دوره نوزادی تمام می‌شود، حامی به آموزش درس زندگی می پردازد تا کودک روز به روز داناتر و مستقل‌تر گردد. در مراحل بعدی، معلم، پزشک، پرستار و کارفرما، گاها وظیفه حامی‌گری را بعهده می‌گیرند.

در صورتیکه حامیان، از کهن الگوی جنگجو بهره‌ای برده باشند، می‌توانند علاوه بر حمایت از افراد، برای آنها حصار امنی ایجاد کنند که در آن به خوبی احساس آرامش و امنیت نمایند. این امر، مطلوب‌ترین حالت حمایتگری خواهد بود.

شاید یکی از مهمترین مظاهر حامی‌گری، احترام به خویشتن خویش است. احترام به خویش، منجر به احساس رضایت و خشنودی می‌شود. مضاف بر آن، باعث عزت نفس درونی و انتقال آن به اطرافیان می‌گردد.

بالا بودن بیش از حد این عامل نیز دردسرساز است و می‌تواند به شکل خودشیفتگی و خودخواهی خود را نشان دهد. این افراد از نقاط قوت و دستاوردهای خود به کرات صحبت می‌کنند که این امر منجر به بروز احساسات منفی در اطرافیان می‌گردد.

در مقابل اگر افراد توانایی پایینی دراحترام به خویش داشته باشند، دچار مشکلاتی چون حس حقارت، سرخوردگی، افسردگی شده و از زندگانی لذت کافی نخواهند برد.

جلوه دیگر حامی‌گری، مسئولیت پذیری اجتماعی می‌باشد. مسئولیت پذیری اجتماعی، به معنی حضور افراد در گروههای اجتماعی و دوستانه می‌باشد که بر اساس نیات خیر خواهانه و بدون منظور نمودن منافع شخصی و تنها با در نظر گرفتن منافع عمومی، شکل می‌گیرد.

همدلی، جلوه دیگری از حامی‌گری بوده و به معنی توانایی افراد در فهم احساسات دیگران می‌باشد. این مهم به افراد کمک می‌کند تا علائم عاطفی دیگران را درک و به‌ آن عکس العمل مناسب نشان دهند.

هدف: کمک به دیگران، تاثیرگذاری از طریق عشق و ایثار

ترس: خودخواهی، قدر ناشناسی

روش پاسخ به موقعیت (مشکل): رسیدگی به مشکل یا آسیب دیدگان از آن مشکل

کاری که باید انجام دهد (تکلیف و وظیفه): کمک به ناتوان کردن خود یا دیگران

هدیه: همدلی، سخاوتمندی